Kinderen worden gemiddeld steeds zwaarder en dat is een probleem. Wie als kind kampt met overgewicht houdt daar vaak zijn/haar hele leven last van. In Amerika, waar de BMI van kinderen gemiddeld aanzienlijk hoger is dan in Europa, is het probleem nog groter.
Veel ouders gaan ervan uit dat hun kinderen een gezond gewocht vertonen, maar steeds vaker is dat niet het geval. Tijd voor drastische maatregelen. In de staat Arkansas wordt de BMi van kinderen al sinds 2004 bijgehouden en andere staten volgen het voorbeeld. Nieuw is dat de BMI score vermeld wordt op het schoolrapport en indien nodig wordt aangevuld met afvaltips en dieettips.
De publieke discussie zwelt aan. Want wordt hiermee een grens overschreden? ‘Ja’, zeggen de tegenstanders die beweren dat het kind door een hoge BMI geconfronteerd wordt met een slecht zelfbeeld. ‘Nee’ zeggen de voorstanders, want als er niet snel ingegrepen wordt dan krijgt het kind bijna zeker te maken met chronisch overgewicht met alle nare gevolgen van dien. Voor en tegenstanders mogen nu samen gaan bepalen welk van de twee kwaden het belangrijkst is, het negatieve zelfbeeld, of chronisch overgewicht cq obesitas.
Een beter moment om te bekijken of een kind te dik is zou wellicht een jaarlijkse controle zijn. Probleem is wel dat de meeste dikke kinderen niet vaak bij de dokter komen en deze controles gewoon overslaan.
Aangezien ieder kind naar school gaat, is hier wel een taak voor de scholen weggelegd. Het bewustzijn over gezond gewicht verhogen is een taak van de scholen. Een BMI punt op een rapport is daarbij misschien niet de juiste methode. Maar er zijn ongetwijfeld alternatieve oplossingen of programma’s waarmee scholen ervoor kunnen zorgen dat hun leerlingen gezonder gaan eten en meer bewegen.